اِنسان ءِ مستریں سوب مندی گوں آئی پِگر ءَ بندوک انت ھما وھد ءَ تو گوں یک مُھکمیں پِگرے ءَ گوں اے جنگ ءِ زمہ واری وتی کوپگاں کُرت انت گُڈا تو پہ زمین ءَ یک ملنگ ءُ شیدائی یے جوڈ بہ ئے ۔
آجوئی ءِ جنگ ءِ تہ ءَ ڈُکّھ ءُ واری باز ھست انت بلئے وھدے تئی ایمان زمین ءِ آجوئی بیت ءُ تو گوں پھک دلی ءُ پہ ھُبّ ءُ واھگ ءَ اے جنگ ءِ دیمروی ءَ لوٹئے گُڑا ترا دُگنیا ءِ ھِچ زوراک چہ اے کار ءَ داشت نہ کنت
Posts
Social Plugin